Qua kleren lijken Nederlanders erg op elkaar. Daar zie je veel gelijkheid en conformisme.
Gewone mensen, normaliteit regeert. Of toch ook niet? In de showbiz en op de universiteit is het
weer een beetje anders. En moet dat eigenlijk ook niet, waardering hebben voor iets en iemand
van waarde? Alleen zo bereik je kwaliteit, en houd je kwaliteit in stand (handhaaf je die)!
Wat vind jij? Is dat nodig? Heeft Nederland hier een probleem? Halen we onszelf omlaag?
Het is weer tijd om op te staan
Maar ik heb geen zin (hij heeft geen zin)
Om naar m'n baas te gaan
Met m'n blote voeten op het kouwe zeil
(Met z'n grote blote voeten op het kouwe zeil)
Ik heb geen zin om op te staan
Ik heb geen zin om op te staan (ik heb geen zin om op te staan)
Was jij maar hier, was jij maar hier
Want het is zo fijn (het is zo fijn)
Om hier met jou te zijn
Met m'n voeten tegen je pyjama aan
(Met z'n grote voeten tegen je pyjama aan)
Ik heb geen zin om op te staan
Ik heb geen zin om op te staan (ik heb geen zin om op te staan)
Ik blijf in bed, de hele dag
Want ik heb geen zin (hij heeft geen zin)
Om d'r nou nog uit te gaan
Met m'n blote handen naar mijn baas te gaan
(Met z'n grote blote handen naar z'n baas te gaan)
Ik heb geen zin om op te staan
Ik heb geen zin om op te staan (ik heb geen zin om op te staan)
Ik heb geen zin om op te staan (ik heb geen zin om op te staan)
Ik heb geen zin om op te staan (ik heb geen zin om op te staan)...
Waterval les 32: Goeiemorgen! In de kleren!